छाडी सबैलाई,छाडी सबैथोक 

नितान्त एक्लो,

महाप्रस्थान पछि उ, जलिरहेथ्यो लास भएर !

जल्नु अघि एकोहोरो,

शंख फुकिएको थियो !

यस धर्तीमा उसको भुमिका समाप्तिको,

सायद त्यो शंखघोस थियो !

उ आफ्नो जिम्मेवारी पुरागरि 

फिर्ता हुँदैथियो आज,

उहि अनन्त,अथाह र

उदगम प्रकृति तर्फ !

उ आगो बनेर जल्दै थियो,

उ हावा बनेर उड्दै थियो,

उ पानीमा मिसिँदै थियो,

उ माटोमा मिसिने तर्खरमा थियो !

उ अब पुर्ण रूपमा, 

आगो,हावा,पानी,माटो,

खनिजमा परिणत हुँदैथियो ! 

तत्पश्चात,एवं रितले,

एउटा अर्कै नयाँ जीवन प्रक्रियामा 

पुनः उ संलग्न हुनेछ !

बोट बनेर,बीर्य बनेर,

जीवाणु अनि मान्छे बनेर,

यो ढंगले यो रूपमा !

सायद उ अब नयाँ अवतारमा,

अबतरित हुनेछ फेरि यस जगतमा !

अवतरण पछि फेरि उसले 

उडान भर्नुपरेछ कुनैदिन,

उडान पछि अवतरण !

अवतरण र उडान बीच

बिचरण गर्ने अन्तराल नै त रहेछ

आखिर मान्छेको जीवनकाल !

                         -काठमाण्डौं ।

Views: 410