ब्रहृमाण्डमा संगीत गुञ्जयामान छ

हाम्रो कौशिकी क्षेत्रका ऋषि तथा वैज्ञानिक भारद्वाजले लेखेको विमान शास्त्रको आधारमा आजको आधुनिक विमानहरू निर्माण भएको छ । तैपनि उनले बनाएका आधुनिक विमानहरू आजका वैज्ञानिकहरूले अझै बनाउन सकिरहेका छैनन् । यतिमात्र होइन्, उनले मानिसको मनभित्र के विचार चलिरहेछ थाहा पाउँथे । उनको आश्रममा विभिन्न ऋषिमुनिहरू र राजाहरू उनको आविष्कारहरू हेर्न आउँथे । गुल्मीका महर्षि शृंगीले भनेका छन्, भारद्वाज ऋषि आफ्नो ज्ञान विज्ञानका कारण त्यस समय निकै प्रसिद्ध भइसक्नुभएको थियो । रेवक ऋषिको नेतृत्वमा ऋषिहरूको एक समूह उहाँको प्रयोग हेर्न आएका थिए, प्रवाहण आदि ऋषि त्यसमा सम्मिलित थिए । तब ब्रहृमचारी सुकेला र कबन्धी, ब्रहृमाचारिणी शबरी, रोहिणीकेतुले उनीहरूलाई यज्ञ नगरीकन प्रयोगशालामा प्रवेश गर्न पाइँदैन भने ।

ऋषिहरू यज्ञ गरिरहेका थिए, यता प्रयोगशालामा उनीहरूको मस्तिष्कमा के विचार चलिरहेको छ, यज्ञशालामा लागेका यन्त्रहरूमा चित्ररूपमा देखिइरहेको थियो । यज्ञको यो नियम यस कारण बनाइएको थियो कि त्यहाँ आउनेहरू कुन उद्देश्यले आएका छन् । जब ऋषिहरू विज्ञानशालामा प्रवेश गरे महर्षि भारद्वाजले उनीहरूलाई एउटा यन्त्र देखाए । त्यो यन्त्रमा एक थोपा रगत हाले त्यो मानिसको चित्र त्यसको चरित्र यन्त्रमा दृष्टिगोचर हुन्थ्यो । महर्षि भारद्वाजले भन्नुभयो, एकपटक मुनि सोमकेतु त्यहाँ आउनुभएको थियो, उहाँले आफ्नो छैटौं महापितामहलाई हेर्ने उत्कट उत्कण्ठा व्यक्त गर्नुभयो । उहाँले महापितामहको रगत लागेको सेतो वस्त्र लिएर आउनुभएको थियो । जसै त्यो वस्त्रको रगत निचोरेर यन्त्रमा चुहाइयो, सोमकेतुको छैटौं महापितामह देखिनुभयो, सोमकेतु हर्षित भए ।

नासाले ग्रहहरूबाट आउने आवाजलाई रेकर्ड ग¥योे । यसले हामीलाई प्रत्येक ग्रह एउटा फ्रिक्वेन्सी (आवृत्ति) मा कम्पन गर्छ भन्ने जानकारी दियो । ग्रहहरूबाट निस्कने विकिरणको बेग्ला बेग्ले फ्रिक्वेन्सी हुन्छ र त्यसको कारणले पूरै ब्रहृमाण्डमा एउटा संगीत उत्पन्न हुन्छ । 

हाम्रो सनातन धर्म, वेद र अन्य धर्मग्रन्थहरू कुनै कथा र कर्मकाण्डको पुस्तक होइनन्, बरू विज्ञानको स्रोत हुन्, जो हज्जारौं वर्ष पहिला लेखिएको तथा प्रयोग गरिएको थियो । त्यस बेला एशियाको केही मुलुकहरूबाहेक सारा विश्व अन्धकारमा थियो । यो हिमवत्खण्ड विज्ञान तथा वैज्ञानिक आविष्कारको जननी थियो । आज हामी हाम्रो पूर्वीय दर्शनलाई त्यागेर पश्चिमा धर्म, संस्कृति र संस्कारको पछाडि भागी रहेका छौं, आज हाम्रो विश्वकै प्राचीन धर्मलाई त्यागेर धर्मान्तरण गरिरहेका छौं । हाम्रो विज्ञान कहाँसम्म उन्नत तथा विकसित थियो त्यसको अनेकौं उदाहरणहरू छन् । तर, हाम्रै धर्मगुरुहरू पुराण कथाहरू वाचन गरेर दाम कमाउनमात्र जानेका छन् । वेद र पुराणहरूमा रहेको विज्ञानलाई जनता सामु राख्न सक्दैनन्, किनकि उनीहरू केवल धर्मको व्यापारी बनेका छन्, ज्ञाता होइन ।

४०० इसापूर्व ग्रीक दार्शनिक डेमोक्रेटिसले एउटा सिद्धान्तको आविष्कार गरेका थिए, सबै वस्तुहरू परमाणुबाट बन्छ र परमाणु ब्रहृमाण्डमा पाइने सबैभन्दा सानो तत्व हो । यसलाई भाँचेर अरू सानो बनाउन सकिँदैन । न्युजिल्याण्डका भौतिकशास्त्री सर अर्नेष्ट रदरफोर्डले बीसौं शताब्दीमा आएर यो सिद्धान्तलाई सही हो भने । बेलायतका विख्यात वैज्ञानिक जे.जे.थोम्पसनले सने १८०७ मा परमाणुमा इलेक्ट्रोन भएको प्रमाण जुटाए र पछि न्युक्लियसको खोज पछि विज्ञानले हामीलाई जानकारी दियो कि न्युक्लियस पनि प्रोटोन र न्युट्रोनबाट बनेको हुन्छ ।
यो अन्तिम सिद्धान्त थियो, विज्ञानले यो दाबी ग¥यो कि यी एकाईहरूलाई यसभन्दा बढी टुक्य्राउन सकिँदैन । तर, पुनः सन् १९७० मा क्वाक्र्सको खोज भयो, विज्ञानले पुनः हामीलाई न्युट्रोन र प्रोट्रोन क्वाक्र्सको संयोजनले बन्छ भन्यो । पदार्थको सबैभन्दा आधारभूत रूपहरूमध्ये एउटा गह्रुँगो प्राथमिक कणहरूबाट बनाइन्छ, त्यसलाई क्वाक्र्स भनिन्छ । परमाणु साना कणहरू, प्रोट्रोन, न्युट्रोन र इलेक्ट्रोनहरूले बनेको हुन्छ, जो अरू पनि केही साना कणहरूले बनेका हुन्छन्, जसलाई क्वाक्र्क भनिन्छ ।

अनि पछि, पृथ्वीमा फोर्सेज अफ नेचर अर्थात् प्रकृतिको शक्तिहरूको अनुसन्धान गर्ने बेलायती वैज्ञानिक माइकल फेराडेले ब्रहृमाण्डको क्षेत्रको खोज गरे । ब्रहृमाण्डको क्षेत्रलाई क्वान्टम फिल्ड भनियो । क्वान्टम भनेको मात्राको एक गुण हो जो बहुलता वा परिणामका रूपमा अस्तित्वमा हुनसक्छ । मात्राहरूको तुलना धेरै, कम वा बराबरको सन्दर्भमा कुनै मापकको मात्रकको सन्दर्भमा संख्यात्मक मूल्य निर्दिष्ट गरेर गरिन्छ । क्वान्टमलाई नेपालीमा प्रमात्रा क्षेत्र सिद्धान्त भनिन्छ । क्वान्टम भौतिकशास्त्रले एउटा नयाँ सिद्धान्त पेश गरेको छ, परमाणु अर्थात् एटम, केन्द्रक अर्थात् न्यूक्लियस, प्रोटोन, न्युट्रोन र यिनीहरूको सब पार्टीकल अर्थात् उपकण खासमा सोलिड पार्टिकल अर्थात् ठोस कण होइनन्, अपितु यिनीहरू तरंग हुन् । जो क्वान्टम फिल्डमा भएको कम्पनको कारण बन्दछ ।

सेप्टेम्बर २०१२ मा नासाले ग्रहहरूबाट आउने आवाजलाई रेकर्ड ग¥योे । यसले हामीलाई प्रत्येक ग्रह एउटा फ्रिक्वेन्सी (आवृत्ति) मा कम्पन गर्छ भन्ने जानकारी दियो । ग्रहहरूबाट निस्कने विकिरणको बेग्ला बेग्ले फ्रिक्वेन्सी हुन्छ र त्यसको कारणले पूरै ब्रहृमाण्डमा एउटा संगीत उत्पन्न हुन्छ । यो सिद्धान्तलार्ई म्युजिक अफ द स्फियर्स नाम दिइयो अर्थात् क्षेत्रहरूको संगीत । इसापूर्व छैटौं शताब्दीमा प्रख्यात ग्रीक दार्शनिक तथा गणितज्ञ पाइथागोरस ज्ञानको खोजमा मिश्र पुगे । उनले मिश्रको पुजारीहरूबाट ज्ञान प्राप्त गरे र ज्ञान प्राप्त गरे त्यहाँको रहस्यमय जादूगरहरूको विद्यालयबाट जसलाई मोजाय भनिन्थ्यो । पाइथागोरसले संगीतलाई गणित र ज्यामितिसँग जोडे ।

आजको पश्चिमा संगीतको जरा पाइथागोरससँग जोडिएको छ । उनले आजभन्दा करिब अढाई हजार वर्षअघि संगीतलाई गणित र ज्यामितिसँग जोडेर यो निष्कर्ष निकाले कि हाम्रो ब्रहृमाण्ड र यसमा विद्यमान सम्पूर्ण वस्तु कम्पन गरिरहन्छन् । उनले भनेका थिए, यो पूरै ब्रहृमाण्डमा एउटा संगीत छ र ग्रहहरूबाट पनि एउटा आवाज निस्किन्छ । एक्काइसौं शताब्दीमा भौतिक वैज्ञानिकले ब्रहृमाण्डको निर्माणको अहिलेसम्मको नयाँ सिद्धान्त खोजेका छन् सुपर सेमेट्रिक सिद्धान्त । यो सिद्धान्तका अनुसार पूरै ब्रहृमाण्डमा एउटा तरलजस्तो रहस्यमय वस्तु फैलिएको छ, जसको तरंगले कम्पन पैदा हुन्छ । यही तरल पदार्थको कम्पनले उत्पन्न हुने तरंगलाई हामी भन्छौं फिल्ड वा क्षेत्र ।

हाम्रो ब्रहृमाण्ड चार सूक्ष्म पार्टीकलबाट बन्दछ, इलोक्ट्रोन, न्युट्रोन, अप क्वाक्र्स र डाउन क्वाक्र्स । तर, वास्तवमा चारैवटा पार्टीकल होइनन्, अपितु आ आफ्नो क्षेत्रमा हुने कम्पन हो । अन्ततः हाम्रो ब्रहृमाण्डको पूरै संरचना पदार्थको चार फिल्डले भएको हो । यसलाई प्रकृतिको चार फोर्स, गे्रभेटी, इलेक्ट्रोमेग्नेटिक, स्ट्रङ न्युक्लियर फोर्स र विक न्युक्लियर फोर्स भनिन्छ । यसपछि वैज्ञानिकहरू क्वाक्र्सलाई तोडेर ब्रहृमाण्डको सबैभन्दा सानो एकाई पत्ता लगाए स्ट्रिङ र आयो नयाँ सिद्धान्त द स्ट्रिङ थ्योरी । स्ट्रिङ यति सानो हुन्छ कि यसलाई हेर्न सकिँदैन । ब्रहृमाण्डमा जे बनेको छ ती सबै यो स्टिंगले बनेको छ, यहाँसम्म कि डार्क म्याटर अँधेरो पदार्थ पनि यही स्टिंगबाट बनेको छ ।

वेद विज्ञान हो तर अचेल वेद र विज्ञानविनाको बाइबलप्रति केही नेपालीहरू दगुरिरहेका छन् । हामी नेपाली जनता मात्र होइन, हाम्रा शासकवर्ग पनि त्यही बाटोमा हिँडिरहेका छन् र जनतालाई पनि हिँडाइरहेका छन् ।

स्टिंगको बेग्लाबेग्लै कम्पनले बेग्लाबेग्लै पार्टिकल बनाउँछ जो वास्तवमा फिल्ड हुन्छ । स्टिंग थ्योरीकै कारण गुरुत्वाकर्षणबाट जोडिएको रहस्यहरूबाट पर्दा उठाउन विज्ञान सफल भयो । स्टिंग थ्योरी त्यो सिद्धान्त हो जो थ्योरी अफ रिलेटिभिटी र वान्टम मैकेनिक्स दुवैबीचको विरोधाभासलाई हटाउँछ । त, के पश्चिमा वैज्ञानिकहरूले आविष्कार गरेका यी सिद्धान्तहरू नयाँ हुन् ? यो सिद्धान्त हज्जारौं वर्षपूर्व वेदमा लेखिएको ‘वैदिक रश्मि सिद्धान्त’ बाट लिइएको हो । वैदिक रश्मि सिद्धान्त अनुसार एउटा मूल ईश्वरीय तत्वमा पहिला उत्पन्न हुन्छ महŒव रश्मि क्रमशः मनस्तत्व रश्मि, सूक्ष्मप्राण रश्मि, मरुत रश्मि र छन्द रश्मि ।

छद्म रश्मिबाट परमाणु र त्यसका कणहरू बन्छन् र परमाणुबाट ब्रहृमाण्ड, सूक्ष्म प्राण रश्मिबाट काल तत्व उत्पन्न हुने कुरा लेखिएको छ जसले शायद नेचर अफ फोर्सतिर इंगित गर्छ । वैदिक रश्मि सिद्धान्तमा कूल एघार रश्मिहरू वा फिल्ड्सको अवधारणा छ । विज्ञानले अहिलेसम्म केवल स्टिंगसहित पाँच क्वान्टम फिल्डको अवधारणा दिएको छ । हालसालै विज्ञानले एक पाइला अघि बढ्दै स्टिंगभन्दा पनि सानो एकाईको प्रारम्भिक प्रमाण पेश गरेको छ, टेकियोन (यौटा कण जो प्रकाशको गतिभन्दा पनि तीव्र्र हुन्छ) । टेकियोन स्टिंगभन्दा पनि सानो पिण्ड हो जसलाई अहिलेसम्म आँखाले देखिएको छैन ।

वैज्ञानिकहरूले यो विद्यमान छ र यसलाई प्रमाणित गर्न केही समय लाग्नेछ भन्ने दावा गरेका छन् । टेकियोन ब्रहृमाण्डमा प्रकाशभन्दा पनि द्रुत गतिले जान्छ । यसको सहयोगले समय यात्रा गर्न सकिने छ । पाइथागोरसले संगीतले हाम्रा लागि तारामण्डलको बीचबाट बाटो बनाउन सक्छ जो ईश्वरसम्म पुग्ने बाटो हो भनेका छन् । उनले भनेका थिए दोस्रो संसारका मानिसहरूसँग केवल संगीत र ज्यामितिको सहयोगले सम्पर्क गर्न सकिन्छ । विज्ञानले भनेको पूरै ब्रहृमाण्डमा संगीत छ, वा प्राण एकाई, हाम्रो वेदले हज्जारौं वर्ष पहिला प्रकाशभन्दा चार गुणा द्रुतगतिको तत्व पनि छ जसलाई एघारवटा रश्मिहरूमध्ये एउटा, धनञ्जय प्राण रश्मि भनिन्छ ।

यसको गति बाह्र लाख किलोमिटर प्रतिसेकेण्ड छ जो प्रकाशको गतिभन्दा चार गुणा बेसी छ । जसलाई विज्ञानले आजपर्यन्त पत्ता लगाउन सकेको छैन । यो रश्मि अन्तरिक्षभन्दा पनि सूक्ष्म छ । त्यसैले अन्तरिक्षको नियम यसमा लागू हुँदैन । विज्ञानले भनेको ब्रहृमाण्डमा मधुर संगीत छ, त्यो संगीत ॐ भएको सनातन धर्मले हज्जारौं वर्षपहिले पत्ता लगाएको हो । वैदिक रश्मि विज्ञानमा ब्रहृमाण्डको उत्पत्ति तथा विनाशका बारेमा बताएको छ । यो रश्मि फोटोनको संरचनाको एउटा अंश हो ।

यो फोटोनभित्र हुन्छ । यो धनञ्जय प्राण रश्मिको एकाईको गति १२ लाख प्रतिसेकेण्ड छ, जो प्रकाशको गतिभन्दा चार गुणा बेसी छ । धनञ्जय प्राण रश्मि अन्तरिक्षभन्दा सूक्ष्म छ । यो ब्रहृमाण्डमा अत्यन्त तीव्र छ । यसले स्वयं फोटोनलाई चलाउँछ । धनञ्जय प्राण रश्मि जुन फोटोनभित्र छ, ब्रहृमाण्डको सबैभन्दा तीव्र एकाई हो । यो प्रकाशको गतिभन्दा चार गुणा तीव्र हुनुको कारण हो किनकि यसले फोटोनलाई लैजानुपर्छ । धनञ्जय प्राण रश्मि स्वतन्त्र रूपबाट ब्रहृमाण्डमा विद्यमान छ तर धनञ्जय प्राण रश्मिको गति फोटोनभित्र सुस्त छ किनकि यसलाई स्थानान्तरित गर्ने बेला केही द्रव्यमान हुनुपर्छ ।

वेद अनुसार सूर्यको मूलभित्र हुने परमाणु प्रतिक्रियामा धनञ्जय रश्मिको पनि सूक्ष्म भूमिका छ, यसको केन्द्रमा नाभिकीय संलयन अर्थात् न्युक्लियर फ्युजन हुनुमा पनि धनञ्जय रश्मिको महत्वपूर्ण भूमिका छ किनकि आधुनिक विज्ञानलाई धनञ्जय रश्मि र अरू रश्मिहरूका बारे जानकारी छैन । जसलाई आधुनिक विज्ञानबाट देख्न सकिँदैन । वेद विज्ञान हो तर अचेल वेद र विज्ञानविनाको बाइबलप्रति केही नेपालीहरू दगुरिरहेका छन्, आफ्नी बुढी आमाभन्दा अरूको तरुनी आमाप्रति आकर्षित छन् । हामी नेपाली जनतामात्र होइन, हाम्रा शासकवर्ग पनि त्यही बाटोमा हिँडिरहेका छन् र जनतालाई पनि हिँडाइरहेका छन् । जाग जाग नेपाली अब जाग ।